بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و رفتارهای پرخطر: نقش میانجی گری معنویت
|
گلاویژ محمدی ، سید علی شریفی فرد* ، روح الله صدیق ، اعظم نیکوکار ، گلنار علی بابائی  |
دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، sharififard68@gmail.com |
|
چکیده: (888 مشاهده) |
زمینه و هدف: با توجه به اهمیت کنترل و کاهش رفتارهای پرخطر (آسیبهای اجتماعی) در سلامت عمومی و اجتماعی، و همچنین، سبکهای دلبستگی در تمامی مراحل و ابعاد زندگی، مطالعه پیشرو با هدف بررسی رابطه بین سبکهای دلبستگی و رفتارهای پرخطر با نقش میانجیگری ابعاد معنویت انجام شد.
روشها: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، تمامی دانشجویان دانشگاههای تهران بودند (از مقطع کارشناسی تا دکتری) که به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای نمونهای با حجم 420 شرکتکننده انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها نیز از سنجهها شامل: مقیاس دلبستگی بزرگسالی بازبینیشده (AAI-15)، پرسشنامه معنویت (SQ-29)، و مقیاس کوتاه رفتارهای پرخطر جوانان (YHBSS-14) استفاده شد. در نهایت، 393 شرکتکننده وارد تحلیل شدند (نمونه نهایی).
یافتهها: نتایج نشان داد که مدل تبیین سبکهای دلبستگی و رفتارهای پرخطر با نقش میانجیگری ابعاد معنویت از برازش مطلوبی برخوردار است. مبتنی بر نتایج، اثر مستقیم سبک دلبستگی ایمن بر معنویت و رفتارهای پرخطر مثبت و معنادار بود (0/01P<). همچنین، اثر مستقیم سبکهای اجتنابی و اضطرابی بر معنویت و رفتارهای پرخطر، منفی و معنادار بود (0/01P<). اثر مستقیم معنویت بر رفتارهای پرخطر نیز منفی و معنادار بود (0/01P<).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان بیان کرد که افزایش معنویت میتواند منجر به کاهش رفتارهای پرخطر (آسیبهای اجتماعی) گردد. در اصل، معنویت در نقش یک ضربهگیر برای رفتارهای پرخطر عمل میکند که در نهایت میتواند سلامت عمومی و اجتماعی را به دنبال داشته باشد. |
|
واژههای کلیدی: سبک های دلبستگی، رفتارهای پرخطر، آسیب های اجتماعی، معنویت. |
|
متن کامل [PDF 1297 kb]
(339 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
سلامت معنوی دریافت: 1402/1/19 | پذیرش: 1402/3/12 | انتشار: 1402/3/15
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|