|
اثربخشی معنویت درمانی بر خودکارآمدی عمومی و شایستگی اجتماعی نوجوانان با تجربه خشونت خانگی
|
آزیتا خاکپور   ، قدرت اله عباسی* ، باب اله بخشی پور جویباری |
| گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران |
|
|
چکیده: (50 مشاهده) |
زمینه و هدف: خشونت خانگی جزء مسائل اجتماعی با قدمت جامعه است و به سبب گستردگی اثر آن، آسیبشناسی و درمان این پدیده همواره مورد توجه درمانگران بوده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی معنویت درمانی بر خودکارآمدی عمومی و شایستگی اجتماعی نوجوانان با تجربه خشونت خانگی انجام گرفت.
روشها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی نوجوان دختر 14 تا 18 سال با تجربه خشونت خانگی دارای پرونده در اورژانس اجتماعی شهرستان آمل در سال 1404 بودند. از جامعه یاد شده تعداد 30 نفر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب، و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. معنویت درمانی با تأکید بر ارتباط انسان با خدا، خود واقعی و جهان هستی، روشی منحصربهفرد برای افزایش رضایت از زندگی و کاهش مشکلات روانشناختی ارائه میدهد که در 8 جلسه 90 دقیقهای و هفتهای دو بار برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. برای ارزیابی از پرسشنامههای مواجهه با خشونت خانگی ادلسون و همکاران (2008)، خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) و شایستگی اجتماعی توسط پرندین (1385) استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل واریانس دو طرفه تحلیل گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد معنویت درمانی در مرحله پسآزمون اثربخشی معنیداری بر خودکارآمدی عمومی و شایستگی اجتماعی در نوجوانان دختر با تجربه خشونت خانگی داشت (0/001>P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش، از این نوع درمان برای کاهش مشکلات روانشناختی و افزایش خودکارآمدی عمومی و شایستگی اجتماعی در نوجوانان دختر با تجربه خشونت خانگی میتوان استفاده کرد. |
|
| واژههای کلیدی: معنویت درمانی، خودکارآمدی عمومی، شایستگی اجتماعی، نوجوانان، خشونت خانگی |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
سلامت معنوی
دریافت: 1404/5/20 | پذیرش: 1404/6/16 | انتشار: 1404/6/30
|
|
|
|
|
|
