|
چرایی و چگونگی تأثیر سلامت معنوی بر سلامت جسمانی بر پایۀ فلسفه و حکمت علوی
|
علی فضلی*   |
| گروه عرفان، پژوهشکده حکمت و دین پژوهی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، قم، ایران ، fazliamoli99@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1434 مشاهده) |
| از نگاه فلسفی و دینی همچنان که سلامت جسمانی بر عهدۀ طب جسمانی است، سلامت قلبی و معنوی بر عهدۀ طب روحانی است. لیک پرسش این است که آیا سلامت معنوی بر سلامت جسمانی تأثیر دارد و در نتیجه طب روحانی در سلامت جسمانی نقش‌آفرین است؟ برای پاسخ نخست باید از منظر فلسفی به ملاک تأثیر نفس بر بدن دست یافت؛ دوم از منظر طب سنتی و طب نوین به چگونگی این تأثیر دست یافت؛ سوم نیز باید بر پایۀ روایات علومی به این تأثیر رسید و شواهدی از آن را به دست داد. این مقاله، از سه روش در سه ساحت بهره برد: یکی روش فلسفی، دوم روش طبی و تجربی و سوم روش نقلی و اجتهادی. با توجه به آن که نفس و بدن ارتباط وجودی دارند، نخست به چگونگی تأثیر نفس بر بدن از نگاه حکمای مشاء، حکمای اشراق و حکمای متأله پرداخت. پس از آن حلقۀ ارتباطی نفس و بدن که در طب سنتی روح بخاری و در طب نوین دستگاه عصبی و هورمون‌ها هستند، مورد بررسی قرار داد و از این طریق نقش طب روحانی در طب جسمانی را روشن نمود. آنگاه از کتاب و سنت بویژه احادیث علوی شواهدی بر تأثیر سلامت معنوی بر سلامت جسمانی ذکر نمود. البته این شواهد بر دو قسم هستند: اول شواهد کلی که به تأثیر کلی سلامت معنوی بر سلامت جسمانی و سقامت معنوی بر سقامت جسمانی و سلامت معنوی در درمان سقامت جسمانی اشاره دارند. مانند تقوای دل عامل تندرستی و شفای بیماری تن است. دوم شواهد جزیی که به سلامت‌های جزیی یا بیماری‌های جزیی اشاره دارند و از تأثیر بیماری خاص معنوی بر بیماری جسمانی پرده برمی‌دارند. برای نمونه کم‌بودن حسادت عامل تندرستی است؛ چنان که خوش‌بینی مایۀ راحتی جان و سلامتی تن است. بر پایۀ مبانی فلسفی و روایات علوی سلامت معنوی از راه ارتباط نفس و بدن، بر سلامت جسمانی تأثیر می‌گذارد و در روند بهبودی بیماری‌های جسمانی مؤثر هستند. |
|
| واژه‌های کلیدی: سلامت معنوی، سلامت جسمانی، فلسفه، حکمت |
|
|
متن کامل [PDF 651 kb]
(468 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
سلامت معنوی
دریافت: 1402/1/3 | پذیرش: 1402/3/8 | انتشار: 1402/3/15
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
