|
مزاج روحانی، سلامت معنوی و مزاج جسمانی
|
علی فضلی*  |
| گروه عرفان، پژوهشکده حکمت و دین پژوهی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، قم، ایران ، fazliamoli99@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1980 مشاهده) |
| از دیرباز در فلسفه از مزاج جسمانی و در عرفان از مزاج روحانی سخن گفته شده و با دقت زیادی به تفسیر و تبیین نشستهاند که سلامت مزاج روحانی پایۀ سلامت معنوی و سلامت مزاج جسمانی مؤثر در سلامت معنوی است. چراکه مزاج روحانی اثر و حالت برخاسته از ترکیب معنوی به شیوۀ خاصی است؛ چه ترکیب وجودی که در قوس نزول با آمیزش اسمای الهی و احکام مراتب هستی در حقیقت انسان صورت میگیرد و به اثر برخاسته از آن ترکیب، مزاج روحانی جبلی گویند و چه ترکیب ارادی که در دنیای مادی در پی آمیزش باورها و کردارها به وجود میآید و منجربه پیدایش صورت ملکوتی و باطنی میشود و اثر و حالتی از وی پدید میآید که به آن مزاج روحانی کسبی گویند. اگر این ترکیب در قوس صعود و پس از امتزاج معارف توحیدی و اوصاف اخلاقی و کمالات الهی صورت گیرد، مزاج روحانی برخاسته از آن، مزاج روحانی کاملان خواهد بود. اگر این ترکیب در یک حرکت ناسوتی و در آمیزش باورهای ناصحیح و کردارهای ناپسند شکل گیرد، مزاج روحانی برخاسته از آن، مزاج روحانی ناسوتیان خواهد بود. پس سلامت مزاج روحانی کسبی در پرتو استکمال طولی حقیقت باطنی و قلبی در قوس صعود و در پی تحقق مزاج روحانی کاملان بهدست میآید که البته به سلامت معنوی میانجامد. البته آنچه که به مزاج روحانی کاملان در تحقق این سلامت مدد میرساند، سلامت مزاج عنصری است؛ مزاجی که حاصل امتزاج کیفیتهای بسیط و حالت و اثر طبیعت مادی انسان است و صحت این مزاج موجب بروز اخلاق و اعمال نیکو و مایۀ سلامت معنوی است. |
|
| واژههای کلیدی: سلامت معنوی، مزاج عنصری، مزاج روحانی، مزاج روحانی جبلی، مزاج روحانی کسبی. |
|
|
متن کامل [PDF 832 kb]
(1749 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
سلامت معنوی
دریافت: 1401/1/5 | پذیرش: 1401/4/22 | انتشار: 1401/7/15
|
|
|
|
|
|
